تفاوت پروبیوتیک و پری بیوتیک چیست؟

ممکن است اصطلاحات پری بیوتیک و پروبیوتیک را شنیده باشید، اما آنها واقعاً به چه معنا هستند و هر دو چه نقشی در حفظ سلامت شما دارند؟

پروبیوتیک ها

پروبیوتیک‌ها غذاها (یا مکمل‌هایی) هستند که حاوی باکتری‌های زنده که مقدار کافی آنها در بدن برای سلامتی ضروری هستند. هنگامی که غذاهای حاوی پروبیوتیک می خورید، وارده سیستم گوارشی شما می‌شوند، جایی که به معنای واقعی کلمه یک اکوسیستم از باکتری‌ها وجود دارد. در واقع، تعداد سلول‌های باکتریایی در روده‌ شما از سلول‌های دیگر بیشتر است!

این اکوسیستم حساس باکتریایی فلور روده یا میکروبیوم روده نامیده می‌شود. در یک موقعیت ایده آل، میکروبیوم روده شما باید از طیف گسترده ای از باکتری‌های خوب تشکیل شده باشد، زیرا همه آنها نقش‌های متفاوتی در حفظ سلامتی شما ایفا می کنند. خوردن مقدار زیادی از غذاهای گیاهی به شما کمک می‌کند تا مطمئن شوید که باکتری های مفید کافی دارید یا خیر.

غذاهای پروبیوتیک شامل ماست (با کشت زنده)، برخی از پنیرها و غذاهای تخمیری می‌باشد. با این حال، همه غذاهای تخمیری حاوی ارگانیسم های زنده نیستند.

کفیر، کیمچی، میسو و کلم ترش نمونه‌هایی از غذاهای تخمیر شده هستند که هزاران سال است که وجود داشته‌اند، اما کمیت، ثبات و سویه باکتری‌ها به خوبی شناخته نشده است. در حالی که شواهدی وجود دارد که مزایای بالقوه سلامتی را نشان می دهد، تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.

اگر از غذاهای تخمیر شده لذت می برید، حتما آنها را در رژیم غذایی خود قرار دهید. اگر می خواهید مصرف مکمل پروبیوتیک را انتخاب کنید، ابتدا با پزشک عمومی یا متخصص تغذیه خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که برای شما مناسب است.

اما پس از مصرف پروبیوتیک ها، چه اتفاقی برای باکتری ها می افتد؟

باکتری‌های خوب برای زنده ماندن، تکثیر و برای کمک به سالم ماندن روده‌ها باید پرورش و تغذیه شوند – و این جایی است که پری بیوتیک‌ها وارد می‌شوند.

پری بیوتیک چیست؟

پری بیوتیک‌ها الیافی هستند که باکتری‌های سالم روده آن را تغذیه می کنند و در حفظ تعادل روده مهم هستند. آنها زمینه را برای شکوفایی و تکثیر پروبیوتیک ها فراهم می کنند. به عنوان مثال اگر پروبیوتیک‌ها گل‌های یک باغ بودند، پری‌بیوتیک‌ها خاکی هستند که گل‌ها در آن رشد می‌کنند.

پری بیوتیک ها شامل چه مواد غذایی می شوند؟

پری بیوتیک ها شامل غذاهای غنی از فیبر مانند غلات کامل، لوبیاها و حبوبات، میوه ها و سبزیجات می باشد. اینولین یک پری بیوتیک و یک نوع فیبر محلول است. به طور طبیعی به مقدار زیاد در ریشه کاسنی و همچنین در مقادیر کمتر در غذاهایی مانند کنگر فرنگی اورشلیم، پیاز و نوعی شلغم مکزیکی به نام جیکاما یافت می شود.

اینولین به برخی از محصولات غذایی اضافه می شود زیرا بدون تغییر در طعم یا بافت غذا، سلامت روده را بهبود می بخشد.

تغذیه باکتری های خوب روده با مقدار زیادی پری بیوتیک بسیار مهم است.

آنها توسط باکتری های خوب به اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFAs) شکسته می شوند. SCFA ها به سالم نگه داشتن پوشش روده کمک می کنند که با کاهش التهاب، افزایش جذب مواد مغذی از غذای شما، بهبود ایمنی، خلق و خوی بهتر و محافظت در برابر سرطان روده مرتبط است.

نتیجه گیری 

برای داشتن روده ای سالم و شاد، سعی کنید هر روز هم پروبیوتیک ها و هم پری بیوتیک ها را در رژیم غذایی خود بگنجانید. با تحقیقاتی که نشان می دهد تغییر رژیم غذایی می تواند سلامت روده شما را در عرض چند روز بهبود بخشد، تقریباً بلافاصله می تواند تفاوت بزرگی برای روده شما ایجاد کند. (1)

.